φυσικός

De Wikcionario, el diccionario libre

Griego antiguo[editar]

φυσικός
clásico (AFI) [pʰy.si.kós]
koiné inicial (AFI) [pʰy.siˈkos]
koiné final (AFI) [ɸy.siˈkos]
bizantino inicial (AFI) [fy.siˈkos]
bizantino final (AFI) [fi.siˈkos]

Etimología 1[editar]

Del protoindoeuropeo *bheu ("crecer").

Adjetivo[editar]

φυσικός
φυσικός, φυσική, φυσικόν
Singular Plural
Masculino Femenino Neutro Masculino Femenino Neutro
Nominativo φυσικός φυσική φυσικόν φυσικοί φυσικαί φυσικα
Vocativo φυσικέ φυσική φυσικόν φυσικοί φυσικαί φυσικα
Acusativo φυσικόν φυσικήν φυσικόν φυσικos φυσικάς φυσικα
Genitivo φυσικοῦ φυσικῆς φυσικοῦ φυσικῶν φυσικῶν φυσικῶν
Dativo φυσικῷ φυσικῇ φυσικῷ φυσικοῖς φυσικαῖς φυσικοῖς
1
Corpóreo.
2
Natural.

Locuciones[editar]

Referencias y notas[editar]