-lus

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

-lus
clásico (AFI) -lus [ɫ̪ʊs̠]
eclesiástico (AFI) -lus [lus]
variantes -ellus-illus-ulus-culus
rima us

Etimología 1[editar]

Del protoitálico *-lo-, y este del protoindoeuropeo *-lo-; las formaciones protoindoeuropeas con este sufijo tenían diversas funciones, que entre otras incluían hipocorísticos y diminutivos.1 Compárese el latín porculus ("cerdito"), el alemán medio verhel ("cerdito", alemán moderno Ferkel), el lituano paršẽlis ("cerdito") y el gótico 𐍅𐌿𐌻𐍆𐌹𐌻𐌰 (Wulfila, lit. "lobito").1

Sufijo[editar]

1
Forma sustantivos y adjetivos diminutivos.2
  • Ejemplo: agellus, homullus, lapillus, bellus.

Referencias y notas[editar]

  1. 1,0 1,1 Miller, D. Gary (2006) Latin Suffixal Derivatives in English and their Indo-European Ancestry. Oxford: Oxford University Press, p. 57-59. ISBN 0-19-928505-5
  2. Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press