Telmo
Español[editar]
Telmo | |
pronunciación (AFI) | [ˈtel.mo] |
silabación | tel-mo |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | el.mo |
Etimología[editar]
posiblemente por aféresis del italiano Sant'Elmo, a través de Santelmo, o del español Antelmo, por San Pedro González Telmo, también conocido como San Telmo, predicador dominico español del siglo XIII, patrono de los navegantes y abogado de las tormentas, por confusión con Sant'Elmo. Elmo proviene del germánico helm: yelmo, protección.1
Sustantivo propio[editar]
- 1
- Nombre de pila de varón.
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Italiano[editar]
Telmo | |
pronunciación (AFI) | /ˈtɛl.mo/ |
silabación | Tel-mo |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɛl.mo |
Etimología[editar]
posiblemente de una apocopación de Sant'Elmo, derivando esta en Santelmo
Sustantivo propio[editar]
- 1
- Nombre de pila de varón, equivalente del español Telmo o Erasmo.
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Gutierre Tibón. 1986. Fondo de Cultura Económica, S. A. de C. V. México, D. F.
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:el.mo
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos propios
- ES:Antropónimos
- ES:Antropónimos masculinos
- ES:Variantes
- Español-Alemán
- Español-Francés
- Español-Inglés
- Español-Italiano
- Italiano
- IT:Palabras llanas
- IT:Palabras bisílabas
- IT:Rimas:ɛl.mo
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos propios
- IT:Antropónimos
- IT:Antropónimos masculinos
- IT:Variantes