abnuitum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

abnuitum
clásico (AFI) [abˈnʊ.ɪ.tũː]
rima u.i.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de abnuō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de abnuitusparticipio perfecto pasivo de abnuō.
3
Acusativo singular neutro de abnuitus.
4
Vocativo singular neutro de abnuitus.
5
Acusativo singular masculino de abnuitus.

Referencias y notas[editar]