acrior
Latín[editar]
ācrior | |
clásico (AFI) | [ˈaːk.rɪ.ɔr] [ˈaː.krɪ.ɔr] |
rima | a.kri.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | ācrior | ācrius | ācriōrēs | ācriōra |
Vocativo | ācrior | ācrius | ācriōrēs | ācriōra |
Acusativo | ācriōrem | ācrius | ācriōrēs | ācriōra |
Genitivo | ācriōris | ācriōris | ācriōrum | ācriōrum |
Dativo | ācriōrī | ācriōrī | ācriōribus | ācriōribus |
Ablativo | ācriōre | ācriōre | ācriōribus | ācriōribus |
- 1
- Comparativo de ācer.1
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press