alteruter
Latín[editar]
alteruter | |
clásico (AFI) | [alˈtɛ.rʊ.tɛr] |
variantes | alter uter |
rima | e.ru.ter |
Etimología[editar]
Compuesto de alter ("el otro (de dos)") y uter ("uno de los dos").1
Adjetivo pronominal indefinido[editar]
Declinación pronominal (similar a la 1. y 2.)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | alteruter | alterutra | alterutrum | alterutrī | alterutrae | alterutra |
Acusativo | alterutrum | alterutram | alterutrum | alterutrōs | alterutrās | alterutra |
Genitivo | alterutrīus | alterutrōrum | alterutrārum | alterutrōrum | ||
Dativo | alterutrī | alterutrīs | ||||
Ablativo | alterutrō | alterutrā | alterutrō | alterutrīs |