ambitum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

ambītum
clásico (AFI) [amˈbiː.tũː]
rima am.bi.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de ambiō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de ambītusparticipio perfecto pasivo de ambiō.
3
Acusativo singular neutro de ambītus.
4
Vocativo singular neutro de ambītus.
5
Acusativo singular masculino de ambītus.

Referencias y notas[editar]