amori
Esperanto[editar]
amori | |
pronunciación (AFI) | /aˈmo.ri/ |
silabación | a-mo-ri |
rima | o.ri |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo[editar]
Conjugación[editar]
Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
Infinitivo | amori | Presente | amoras | amoranto | amorato | amoranta | amorata | amorante | amorate | Presente | |
Imperativo | amoru | Pasado | amoris | amorinto | amorito | amorinta | amorita | amorinte | amorite | Pasado | |
Condicional | amorus | Futuro | amoros | amoronto | amoroto | amoronta | amorota | amoronte | amorote | Futuro | |
Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo |
Italiano[editar]
amori | |
pronunciación (AFI) | /aˈmɔ.ri/ |
silabación | a-mo-ri |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɔ.ri |
Forma sustantiva masculina[editar]
- 1
- Forma del plural de amore.
Latín[editar]
amōrī | |
clásico (AFI) | [ˈämɔrɪ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈäːmori] |
rima | a.mo.ri |
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del dativo singular de amor.