assuefactum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

assuēfactum
clásico (AFI) [ˌas.sʊ.eːˈfak.tũː]
rima ak.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de assuēfaciō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de assuēfactusparticipio perfecto pasivo de assuēfaciō.
3
Acusativo singular neutro de assuēfactus.
4
Vocativo singular neutro de assuēfactus.
5
Acusativo singular masculino de assuēfactus.

Referencias y notas[editar]