aullar
Español[editar]
aullar | |
yeísta (AFI) | [au̯ˈʝaɾ] |
no yeísta (AFI) | [au̯ˈʎaɾ] |
sheísta (AFI) | [au̯ˈʃaɾ] |
zheísta (AFI) | [au̯ˈʒaɾ] |
silabación | au-llar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɾ |
Etimología[editar]
Del castellano antiguo *ullar, del latín vulgar ūllare, del latín clásico ululāre, infinitivo presente activo de ululō. Doblete con la palabra ulular1.
Verbo intransitivo[editar]
- 1
- Emitir aullidos.
Relacionados[editar]
Conjugación[editar]