buail

De Wikcionario, el diccionario libre

Gaélico escocés[editar]

buail
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo[editar]

1
Golpear.

Irlandés[editar]

buail
pronunciación (AFI) [bˠuəlʲ]

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo[editar]

1
Golpear.

Locuciones[editar]

  • buail le, "conocer a", "quedar con", "toparse con", "reunirse con [alguien]"

Conjugación[editar]

buail
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal bualadh
Adjetivo verbal buailte
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente buailim buaileann tú
buailir1
buaileann sé, sí buailimid buaileann sibh buaileann siad
buailid1
buailtear
Pretérito bhuail mé
bhuaileas1
bhuail tú
bhuailis1
bhuail sé, sí bhuaileamar bhuail sibh
bhuaileabhair1
bhuail siad
bhuaileadar1
buaileadh
Pretérito imperfecto bhuailinn bhuailteá bhuaileadh sé, sí bhuailimis bhuaileadh sibh bhuailidís bhuailtí
Futuro buailfidh mé
buailfead1
buailfidh tú
buailfir1
buailfidh sé, sí buailfimid
buailfeam1
buailfidh sibh buailfidh siad
buailfid1
buailfear
Condicional bhuailfinn bhuailfeá bhuailfeadh sé, sí bhuailfimis bhuailfeadh sibh bhuailfidís bhuailfí
subjuntivo
Presente buaile mé
buailead1
buaile tú
buailir1
buaile sé, sí buailimid buaile sibh buaile siad
buailid1
buailtear
Pretérito buailinn buailteá buaileadh sé, sí buailimis buaileadh sibh buailidís buailtí
Imperativo buailim buail buaileadh sé, sí buailimis buailigí buailidís buailtear
1 dialectal

Referencias y notas[editar]