De Wikcionario, el diccionario libre
De caile ("muchacha") y el sufijo -ín, del irlandés antiguo caile ("sirvienta"), del protoindoeuropeo *paly-. Compárese el gaélico escocés caileag, el bretón plac'h ("hija; sirvienta"), el latín paelex ("concubina") y el griego antiguo παλλακίς (pallakís, "concubina"), Παλλάς (Pallas, "Palas"), epíteto de Atenea.12345
Sustantivo masculino[editar]
- 1
- Muchacha, mujer joven
- "Chonaic sé cailín ag níochán i sruthán le cois an bhealaigh mhóir agus chuir sé an tiománaí síos ag fiafraí di an bpósfadh sí é." (1896) An rí nach raibh le fáil bháis.
- 2
- Doncella, moza, mujer casta
- 3
- Mujer soltera
- 4
- Novia
- 5
- Doncella, sirvienta
- "Is dócha, do díbríodh an cailín as a dtigh agus is é bhí tuillte aici." Iníon an Cheannaí.
Información adicional[editar]
Descendientes de “cailín”
|
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]