carajote
Español[editar]
carajote | |
pronunciación (AFI) | [ka.ɾaˈho.te] |
silabación | ca-ra-jo-te |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | o.te |
Etimología[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
carajote | carajotes |
- 1
- Persona falta de inteligencia o entendimiento
- Ámbito: Andalucía (España)
- Uso: coloquial, despectivo
- Sinónimos: véase Tesauro de tonto.
- Antónimos: astuto, sabio, sagaz.
Traducciones[editar]
|