cicer
Latín[editar]
cicer | |
clásico (AFI) | [ˈkɪ.kɛr] |
rima | i.ker |
Etimología[editar]
Incierta más allá del protoitálico *kiker-; cognados indoeuropeos: el armenio antiguo սիսեռն (siseṙn, "garbanzo"), el albanés thjer ("lenteja") y el griego antiguo κίκερροι (kíkerroi, "estaca").1
Sustantivo neutro[editar]
3.ª declinación (n consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | cicer | cicera |
Vocativo | cicer | cicera |
Acusativo | cicer | cicera |
Genitivo | ciceris | cicerum |
Dativo | cicerī | ciceribus |
Ablativo | cicere | ciceribus |
- 1 Frutos
- Garbanzo (Cicer arietinum).2
- 2
- Los testículos (o tal vez el pene).2
- Uso: malsonante (aparentemente).
Información adicional[editar]
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 113. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,0 2,1 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press