dictus
Latín[editar]
dictus | |
clásico (AFI) | [ˈdɪk.tʊs] |
rima | ik.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | dictus | dicta | dictum | dictī | dictae | dicta |
Vocativo | dicte | dicta | dictum | dictī | dictae | dicta |
Acusativo | dictum | dictam | dictum | dictōs | dictās | dicta |
Genitivo | dictī | dictae | dictī | dictōrum | dictārum | dictōrum |
Dativo | dictō | dictae | dictō | dictīs | dictīs | dictīs |
Ablativo | dictō | dictā | dictō | dictīs | dictīs | dictīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de dīcō.