diffamatio
Latín[editar]
diffāmātiō | |
pronunciación (AFI) | /dif.faːˈmaː.ti.oː/ |
rima | a.ti.o |
Etimología[editar]
De diffāmō, -āre ("publicar") y el sufijo tiō,1 y aquel del prefijo dis- y la verbalización de fāma ("fama").2
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | diffāmātiō | diffāmātiōnēs |
Vocativo | diffāmātiō | diffāmātiōnēs |
Acusativo | diffāmātiōnem | diffāmātiōnēs |
Genitivo | diffāmātiōnis | diffāmātiōnum |
Dativo | diffāmātiōnī | diffāmātiōnibus |
Ablativo | diffāmātiōne | diffāmātiōnibus |
- 1
- Publicación, promulgación.
- Uso: latín tardío, 5. siglo d. c., augustín de hipona, de civitate dei 3, 31.1
Descendientes[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 Georges, Heinrich (1913). "diffamatio". En: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press