direptus
Latín[editar]
| dīreptus | |
| clásico (AFI) | [diːˈrɛp.tʊs] |
| rima | ep.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | dīreptus | dīrepta | dīreptum | dīreptī | dīreptae | dīrepta |
| Vocativo | dīrepte | dīrepta | dīreptum | dīreptī | dīreptae | dīrepta |
| Acusativo | dīreptum | dīreptam | dīreptum | dīreptōs | dīreptās | dīrepta |
| Genitivo | dīreptī | dīreptae | dīreptī | dīreptōrum | dīreptārum | dīreptōrum |
| Dativo | dīreptō | dīreptae | dīreptō | dīreptīs | dīreptīs | dīreptīs |
| Ablativo | dīreptō | dīreptā | dīreptō | dīreptīs | dīreptīs | dīreptīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de dīripiō.