editus
Latín[editar]
| editus | |
| clásico (AFI) | [ˈɛd̪ɪt̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [ˈɛːd̪it̪us] |
| rima | e.di.tus |
Etimología 1[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.1
Adjetivo[editar]
- 1
- Que se extiende o eleva hacia arriba o por encima, elevado, alto.1
- b
- Que se encuentra en una posición (espacial) elevada.1
Etimología 2[editar]
De ēdō, -ere2 ("expulsar") y el sufijo -tus3.1
Sustantivo masculino[editar]
4.ª declinación (-us)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | ēditus | ēditūs |
| Vocativo | ēditus | ēditūs |
| Acusativo | ēditum | ēditūs |
| Genitivo | ēditūs | ēdituum |
| Dativo | ēdituī | ēditibus |
| Ablativo | ēditū | ēditibus |
- 1
- Excremento, caca.1
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ēditus | ēdita | ēditum | ēditī | ēditae | ēdita |
| Vocativo | ēdite | ēdita | ēditum | ēditī | ēditae | ēdita |
| Acusativo | ēditum | ēditam | ēditum | ēditōs | ēditās | ēdita |
| Genitivo | ēditī | ēditae | ēditī | ēditōrum | ēditārum | ēditōrum |
| Dativo | ēditō | ēditae | ēditō | ēditīs | ēditīs | ēditīs |
| Ablativo | ēditō | ēditā | ēditō | ēditīs | ēditīs | ēditīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de ēdō2.1