erradicar

De Wikcionario, el diccionario libre

Español[editar]

erradicar
pronunciación (AFI) [e.ra.ðiˈkaɾ]
silabación e-rra-di-car1
acentuación aguda
longitud silábica tetrasílaba
rima

Etimología[editar]

Del castellano antiguo erradicar ("erradicar"), y este del latín ērādīcāre ("arrancar"). Atestiguado desde el siglo XV.

Verbo transitivo[editar]

1
Eliminar algo por completo, quitar de raíz.

Conjugación[editar]

Información adicional[editar]

Cognados castellanos

Traducciones[editar]

Traducciones


Castellano antiguo[editar]

erradicar
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín ērādīcāre ("arrancar").

Verbo transitivo[editar]

1
Erradicar.
  • Uso: poco usado.

Gallego[editar]

erradicar
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del latín ērādīcāre ("arrancar").

Verbo transitivo[editar]

1
Erradicar.2

Conjuguación[editar]

Portugués[editar]

erradicar
Brasil meridional (AFI) [e.ˌha.d͡ʒi.ˈka(ɻ)]
Carioca (AFI) [e.ˌʁa.d͡ʒi.ˈka(χ)]
Gaúcho (AFI) [e.ˌʀa.d͡ʒi.ˈkaɾ]
nordestino (AFI) [e.ˌʁa.d͡ʒi.ˈkah]
Paulista (AFI) [e.ˌʁa.d͡ʒi.ˈka(ɹ)]
Portugal (AFI) [e.ˌʀɐ.ði.ˈkaɾ]
[i.ˌʀɐ.ði.ˈkaɾ]

Etimología[editar]

Del latín ērādīcāre ("arrancar").

Verbo transitivo[editar]

1
Erradicar.
2
Arrancar.

Conjuguación[editar]

Información adicional[editar]

Cognados portugueses

Referencias y notas[editar]

  1. Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
  2. 2,0 2,1 Real Academia Galega (2017). «erradicar», en Real Academia Galega: Dicionario da Real Academia Galega, edición digital, A Coruña: RAG. ISBN 978-84-87987-80-9.