garbare
Entradas similares: garbaré
Español[editar]
garbare | |
pronunciación (AFI) | [ɡaɾˈβ̞a.ɾe] |
silabación | gar-ba-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | a.ɾe |
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular (yo) del futuro de subjuntivo de garbar.
- Uso: anticuado.
- 2
- Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de garbar.
- Uso: anticuado.
Italiano[editar]
garbare | |
pronunciación (AFI) | /ɡarˈba.re/ |
silabación | gar-ba-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | a.re |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo[editar]
Verbo intransitivo (auxiliar "essere")[editar]
Conjugación
*: Uso formal
Conjugación[editar]
Verbo transitivo e intransitivo (auxiliar "avere")[editar]
Conjugación
*: Uso formal