hebenus
Latín[editar]
hebenus | |
clásico (AFI) | [ˈhɛbɛnʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈɛːbenus] |
rima | e.be.nus |
Etimología[editar]
Del griego antiguo ἔβενος
Sustantivo femenino[editar]
2.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | hebenus | hebenī |
Vocativo | hebene | hebenī |
Acusativo | hebenum | hebenōs |
Genitivo | hebenī | hebenōrum |
Dativo | hebenō | hebenīs |
Ablativo | hebenō | hebenīs |