hidrant
Rumano[editar]
hidrant | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del alemán Hydrant y del francés hydrante.1
Sustantivo neutro[editar]
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un hidrant | niște hidranți |
Genitivo– Dativo |
unui hidrant | unor hidranți |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
hidrantul | hidranții |
Genitivo– Dativo |
hidrantului | hidranților |
Vocativo | Singular | Plural |
hidrantule |
hidranților |
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un hidrant | niște hidrante |
Genitivo– Dativo |
unui hidrant | unor hidrante |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
hidrantul | hidrantele |
Genitivo– Dativo |
hidrantului | hidrantelor |
Vocativo | Singular | Plural |
hidrantule hidrante |
hidrantelor |
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un hidrant | niște hidranturi |
Genitivo– Dativo |
unui hidrant | unor hidranturi |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
hidrantul | hidranturile |
Genitivo– Dativo |
hidrantului | hidranturilor |
Vocativo | Singular | Plural |
hidrantule hidrante |
hidranturilor |
- 1
- Hidrante, boca de incendio, hidrante de incendio.
- Uso: se emplea también como sustantivo masculino
- Sinónimo: gură de incendiu.