iníon

De Wikcionario, el diccionario libre

Irlandés[editar]

iníon
pronunciación (AFI) /ɪˈnʲiːnˠ/
grafías alternativas inghean1

Etimología[editar]

Del irlandés antiguo ingen (gaélico escocés nigheann, manés inneen), del goidélico oghámico ᚛ᚔᚅᚔᚌᚓᚐ᚜ (inigena), considerado derivado del céltico común *eni-genā, aunque también se postula un préstamo del latín indigena.23

Sustantivo femenino[editar]

1
Hija
Do bhí aon iníon amháin aige gurb é an ainm a bhí uirthi Máire Bhán. Iníon an Cheannaí.
«Tenía una única hija, que se llamaba María la Blanca»
Mhúscail mé an mhaidin sin agus bhí m'iníon Emily ina suí ar m'ucht. Tá sí dhá bhliain d'aois. Banville, Vincent (2007). Timpiste reidh le tarlú, aistritheoir: Cathal Ó Manacháin. ISBN 978-1-905494-66-8.

Derivados[editar]

Locuciones[editar]

Referencias y notas[editar]

  1. obsoleto
  2. inghean: MacBain, Alexander (1911). An Etymological Dictionary of the Gaelic Language, 2.ª ed., Stirling: E. MacKay.
  3. Mikhailova, Tatyana A. (2010). escrito en Pribram. «How and why I-E 'daughter' was lost in Insular Celtic?». Genetic and Typological in Celto-Slavic: Language, Literature and Folklore of the Celts and the Slavs.