iniectus
Latín[editar]
iniectus | |
clásico (AFI) | [ɪnˈi̯ɛkt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [inˈjɛkt̪us] |
rima | i̯ek.tus |
Etimología 1[editar]
De iniciō, -ere ("arrojar") y el sufijo -tus3, y este del prefijo in-1 e iaciō, -ere ("yacer").1 .
Sustantivo masculino[editar]
4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | iniectus | iniectūs |
Vocativo | iniectus | iniectūs |
Acusativo | iniectum | iniectūs |
Genitivo | iniectūs | iniectuum |
Dativo | iniectuī | iniectibus |
Ablativo | iniectū | iniectibus |
- 1
- Introducción, acción de meter o introducir algo.
- Sinónimo: interpositio
- 2
- Acción de arrojar algo sobre algo o por encima de algo.
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | iniectus | iniecta | iniectum | iniectī | iniectae | iniecta |
Vocativo | iniecte | iniecta | iniectum | iniectī | iniectae | iniecta |
Acusativo | iniectum | iniectam | iniectum | iniectōs | iniectās | iniecta |
Genitivo | iniectī | iniectae | iniectī | iniectōrum | iniectārum | iniectōrum |
Dativo | iniectō | iniectae | iniectō | iniectīs | iniectīs | iniectīs |
Ablativo | iniectō | iniectā | iniectō | iniectīs | iniectīs | iniectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de iniciō.
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Categorías:
- Latín
- LA:Rimas:i̯ek.tus
- LA:Palabras con el sufijo -tus
- LA:Palabras con el prefijo in- (preposición)
- LA:Palabras con el prefijo in-
- LA:Palabras formadas por prefijación
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos masculinos
- LA:Cuarta declinación
- LA:Cuarta declinación -us
- LA:1.ª y 2.ª declinación adjetiva
- LA:-us, -a, -um
- LA:Participios
- LA:Participios perfectos pasivos