iter
Entradas similares: *itérLatín[editar]
| iter | |
| clásico (AFI) | [ˈɪ.tɛr] |
| variantes | itiner |
| rima | i.ter |
Etimología[editar]
Del protoitálico *eitor, y este del protoindoeuropeo *h₁éi-tr ("camino", "viaje").1 Compárese el hitita 𒄿𒋻 (i-tar, itar, "camino"), el tocario A ytār ("ruta", "camino") y el tocario B ytārye ("ruta", "camino").1
→ eō, īre.
Sustantivo neutro[editar]
3.ª declinación (n consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | iter | itinera |
| Vocativo | iter | itinera |
| Acusativo | iter | itinera |
| Genitivo | itineris | itinerum |
| Dativo | itinerī | itineribus |
| Ablativo | itinere | itineribus |
Descendientes[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 311. ISBN 978-90-04-16797-1