knut
Español[editar]
knut | |
pronunciación (AFI) | [ˈknut̪] |
silabación | knut |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ut |
Etimología 1[editar]
Del ruso кнут.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
knut | knuts |
- 1 Armas
- Látigo de cuero trenzado que se empleaba en la Rusia imperial como pena para los criminales.
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
|
Sueco[editar]
knut | |
pronunciación (AFI) | [ˈknʉːt] |
Etimología 1[editar]
Del protogermánico.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | knut | knuten | knutar | knutarna |
Genitivo | knuts | knutens | knutars | knutarnas |
- 3
- Esquina exterior de una casa.
- 4
- Kilómetros por hora.
- Uso: coloquial
Compuestos[editar]
Locuciones[editar]
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras monosílabas
- ES:Rimas:ut
- ES:Palabras provenientes del ruso
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Armas
- Español-Alemán
- Español-Checo
- Español-Chino
- Español-Esperanto
- Español-Francés
- Español-Griego
- Español-Ido
- Español-Inglés
- Español-Portugués
- Español-Rumano
- Español-Ruso
- Español-Sueco
- Español-Turco
- Español-Ucraniano
- Sueco
- SV:Palabras provenientes del protogermánico
- SV:Sustantivos
- ES:Términos en sentido figurado
- SV:Términos coloquiales