largitus
Latín[editar]
largītus | |
clásico (AFI) | [larˈgiː.tʊs] |
rima | ar.ɡi.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | largītus | largīta | largītum | largītī | largītae | largīta |
Vocativo | largīte | largīta | largītum | largītī | largītae | largīta |
Acusativo | largītum | largītam | largītum | largītōs | largītās | largīta |
Genitivo | largītī | largītae | largītī | largītōrum | largītārum | largītōrum |
Dativo | largītō | largītae | largītō | largītīs | largītīs | largītīs |
Ablativo | largītō | largītā | largītō | largītīs | largītīs | largītīs |
- 1
- Participio perfecto activo de largior.1
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press