locupletissimus
Latín[editar]
| locuplētissimus | |
| clásico (AFI) | [lɔ.kʊp.leːˈtɪs.sɪ.mʊs] [lɔ.kʊ.pleːˈtɪs.sɪ.mʊs] |
| rima | is.si.mus |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | locuplētissimus | locuplētissima | locuplētissimum | locuplētissimī | locuplētissimae | locuplētissima |
| Vocativo | locuplētissime | locuplētissima | locuplētissimum | locuplētissimī | locuplētissimae | locuplētissima |
| Acusativo | locuplētissimum | locuplētissimam | locuplētissimum | locuplētissimōs | locuplētissimās | locuplētissima |
| Genitivo | locuplētissimī | locuplētissimae | locuplētissimī | locuplētissimōrum | locuplētissimārum | locuplētissimōrum |
| Dativo | locuplētissimō | locuplētissimae | locuplētissimō | locuplētissimīs | locuplētissimīs | locuplētissimīs |
| Ablativo | locuplētissimō | locuplētissimā | locuplētissimō | locuplētissimīs | locuplētissimīs | locuplētissimīs |
- 1
- Superlativo de locuplēs.