manito
Español[editar]
manito | |
pronunciación (AFI) | [maˈni.t̪o] |
silabación | ma-ni-to |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.to |
Etimología 1[editar]
Acortamiento (aféresis) de hermano.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
manito | manitos |
- 1
- Amigo.
- Uso: coloquial.
- Ámbito: México
Traducciones[editar]
|
Etimología 2[editar]
Diminutivo de maná.
Sustantivo masculino[editar]
Singularia tantum |
---|
manito |
Traducciones[editar]
|
Etimología 3[editar]
De mano.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
manito | manitos |
- 1
- Diminutivo de mano.
- Ámbito: Cono Sur
- Sinónimo: manita (España).
Traducciones[editar]
|
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:i.to
- ES:Palabras formadas por acortamiento
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Términos coloquiales
- ES:México
- ES:Palabras formadas por sufijo diminutivo
- ES:Singularia tantum
- ES:Palabras endógenas
- ES:Sustantivos femeninos
- ES:Diminutivos
- ES:Cono Sur