mit
Alemán[editar]
mit | |
pronunciación (AFI) | /mɪt/ ⓘ ⓘ |
Etimología[editar]
Del alemán antiguo mit, y este del protogermánico *midi, a su vez del protoindoeuropeo *meth₂. Compárese el neerlandés met, el sueco med, el islandés með o el inglés antiguo mid.
Preposición[editar]
- 1
- Con.
- Uso: gobierna dativo
- Ejemplo:
Komm mit mir. – Ven conmigo.
Náhuatl de Nayarit[editar]
mit | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo[editar]
- 1 Armas
- Flecha.
Volapuk[editar]
mit | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del inglés meat.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominatif (Nominativo) |
mit | mits |
Genitif (Genitivo) |
mita | mitas |
Datif (Dativo) |
mite | mites |
Kusatif (Acusativo) |
miti | mitis |
Vokatif (Vocativo) |
o mit! | o mits! |
- 1 Gastronomía (alimentos)
- Carne.