mixtus
Latín[editar]
| mixtus | |
| clásico (AFI) | [ˈmɪks.tʊs] |
| variantes | mistus |
| rima | ik.stus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | mixtus | mixta | mixtum | mixtī | mixtae | mixta |
| Vocativo | mixte | mixta | mixtum | mixtī | mixtae | mixta |
| Acusativo | mixtum | mixtam | mixtum | mixtōs | mixtās | mixta |
| Genitivo | mixtī | mixtae | mixtī | mixtōrum | mixtārum | mixtōrum |
| Dativo | mixtō | mixtae | mixtō | mixtīs | mixtīs | mixtīs |
| Ablativo | mixtō | mixtā | mixtō | mixtīs | mixtīs | mixtīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de misceō.