mors

De Wikcionario, el diccionario libre

Francés[editar]

mors
pronunciación (AFI) [mɔʁ]
rima ɔʁ

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
mors mors
1
Freno para caballo.
2
Parte cortante o sujetadora de tijeras o pinzas.
3
Tenazas.

Latín[editar]

mors
clásico (AFI) [mɔrs̠]
eclesiástico (AFI) [mɔrs]
rima ors

Etimología 1[editar]

Del protoindoeuropeo *mértis ("muerte"). Cognado con el antiguo griego *μροτός (*mrotos), que luego fue βροτός (brotos, "mortal").

Sustantivo femenino[editar]

1
Muerte.
2
Cadáver.

Información adicional[editar]

descendientes


Polaco[editar]

mors
pronunciación (AFI) /mɔrs/
silabación mors
longitud silábica monosílaba
rima ɔrs

Etimología 1[editar]

Del finés mursu.

Sustantivo masculino[editar]

1 Mamíferos
Morsa.
  • Ejemplo:

Mors został po raz pierwszy dostrzeżony przez Europejczyków w 1604 roku.pl:Mors arktyczny”. Wikipedia.

Véase también[editar]

Referencias y notas[editar]