mortuus
Latín[editar]
| mortuus | |
| clásico (AFI) | [ˈmɔr.tʊ.ʊs] |
| rima | or.tu.us |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | mortuus | mortua | mortuum | mortuī | mortuae | mortua |
| Vocativo | mortue | mortua | mortuum | mortuī | mortuae | mortua |
| Acusativo | mortuum | mortuam | mortuum | mortuōs | mortuās | mortua |
| Genitivo | mortuī | mortuae | mortuī | mortuōrum | mortuārum | mortuōrum |
| Dativo | mortuō | mortuae | mortuō | mortuīs | mortuīs | mortuīs |
| Ablativo | mortuō | mortuā | mortuō | mortuīs | mortuīs | mortuīs |
- 1
- Participio perfecto activo de morior.