pimpollecer
Español[editar]
pimpollecer | |
seseante, yeísta (AFI) | [pim.po.ʝeˈseɾ] |
seseante, no yeísta (AFI) | [pim.po.ʎeˈseɾ] |
seseante, sheísta (AFI) | [pim.po.ʃeˈseɾ] |
seseante, zheísta (AFI) | [pim.po.ʒeˈseɾ] |
no seseante, yeísta (AFI) | [pim.po.ʝeˈθeɾ] |
no seseante, no yeísta (AFI) | [pim.po.ʎeˈθeɾ] |
silabación | pim-po-lle-cer |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | eɾ |
Etimología[editar]
De pimpollo y el sufijo -ecer.
Verbo intransitivo[editar]
- 1
- Producir renuevos, pimpollos, retoños o vástagos una planta.1
- Sinónimos: retoñar, retoñecer.
- Relacionados: brotar, entallecer, rebrotar, reverdecer, tallecer, verdecer.
Conjugación[editar]
Traducciones[editar]
|
Referencias y notas[editar]
- ↑ «pimpollecer», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.