reparatio
Latín[editar]
reparātiō | |
clásico (AFI) | [rɛ.paˈraː.tɪ.oː] |
rima | a.ti.o |
Etimología[editar]
De reparō, -āre ("recuperar") y el sufijo tiō,1 y aquel del prefijo re- y parō, -āre ("proveer").2
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | reparātiō | reparātiōnēs |
Vocativo | reparātiō | reparātiōnēs |
Acusativo | reparātiōnem | reparātiōnēs |
Genitivo | reparātiōnis | reparātiōnum |
Dativo | reparātiōnī | reparātiōnibus |
Ablativo | reparātiōne | reparātiōnibus |
- 1
- Restauración, reconstrucción, renovación.
- Uso: latín tardío.1