risus
Latín[editar]
rīsus | |
clásico (AFI) | [ˈriː.sʊs] |
rima | i.sus |
Etimología[editar]
De rīdeō ("reír") y el sufijo -sus1 (-tus3).1
Sustantivo masculino[editar]
4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | rīsus | rīsūs |
Vocativo | rīsus | rīsūs |
Acusativo | rīsum | rīsūs |
Genitivo | rīsūs | rīsuum |
Dativo | rīsuī | rīsibus |
Ablativo | rīsū | rīsibus |
Forma flexiva[editar]
rīsus | |
clásico (AFI) | [ˈriː.sʊs] |
rima | i.sus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | rīsus | rīsa | rīsum | rīsī | rīsae | rīsa |
Vocativo | rīse | rīsa | rīsum | rīsī | rīsae | rīsa |
Acusativo | rīsum | rīsam | rīsum | rīsōs | rīsās | rīsa |
Genitivo | rīsī | rīsae | rīsī | rīsōrum | rīsārum | rīsōrum |
Dativo | rīsō | rīsae | rīsō | rīsīs | rīsīs | rīsīs |
Ablativo | rīsō | rīsā | rīsō | rīsīs | rīsīs | rīsīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de rīdeō.