sincerus
Latín[editar]
sincērus | |
clásico (AFI) | [sɪŋˈkeː.rʊs] |
rima | in.ke.rus |
Etimología[editar]
Del protoitálico *sm-kairo- o *sm-kaiso- ("entero", "intacto"), y este del protoindoeuropeo *keh₂i-ro- o *keh₂i-so- ("entero"?).1
→ caerimōnia, caelum, sem-
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | sincērus | sincēra | sincērum | sincērī | sincērae | sincēra |
Vocativo | sincēre | sincēra | sincērum | sincērī | sincērae | sincēra |
Acusativo | sincērum | sincēram | sincērum | sincērōs | sincērās | sincēra |
Genitivo | sincērī | sincērae | sincērī | sincērōrum | sincērārum | sincērōrum |
Dativo | sincērō | sincērae | sincērō | sincērīs | sincērīs | sincērīs |
Ablativo | sincērō | sincērā | sincērō | sincērīs | sincērīs | sincērīs |
- 1
- Completo, íntegro, indemne, incorrupto, inalterado.
- Uso: dícese de objetos o materiales.2
- 2
- Claro, transparente.
- Uso: dícese de líquidos.2