spegulo

Esperanto

spegulo
pronunciación (AFI)	/spe.ˈgu.lo/

Etimología 1

Del alemán Spiegel.

Sustantivo

	Singular	Plural
Nominativo	spegulo	speguloj
Acusativo	spegulon	spegulojn

1

Espejo.

• Ejemplo:

Post unu jaro la reĝo prenis alian edzinon. Ŝi estis bela virino, sed fiera kaj malmodesta. Ŝi ne povis toleri, ke iu superas ŝin en beleco. Ŝi havis miraklan spegulon. Ĉiufoje kiam ŝi ekstaris antaŭ ĝi kaj demandis:
"Speguleto mia, speguleto hela,
Kiu en la lando estas la plej bela?"
ĝi respondis:
"Vi reĝino, vi estas ĉe ni la plej bela!" (Neĝulino).