strata
Latín[editar]
| strāta | |
| pronunciación (AFI) | /ˈstra:.ta/ |
| rima | a.ta |
Etimología[editar]
Derivado de strātus, el participio perfecto pasivo de sternō, -ere ("tender") ("[especificamente] tender en el suelo").
Sustantivo femenino[editar]
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | strāta | strātae |
| Vocativo | strāta | strātae |
| Acusativo | strātam | strātās |
| Genitivo | strātae | strātārum |
| Dativo | strātae | strātīs |
| Ablativo | strātā | strātīs |
- Ejemplo: Via Appia est strata - La via Appia es un camino empedrado.
Descendientes[editar]
|