subditus
Latín[editar]
subditus | |
clásico (AFI) | [ˈs̠ʊbd̪ɪt̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈsubd̪it̪us] |
rima | ub.di.tus |
Etimología 1[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
Etimología 2[editar]
De subdō, -ere ("poner debajo") y el sufijo -tus3, y aquel del prefijo sub- y dō, dare ("dar").1
Sustantivo masculino[editar]
4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | subditus | subditūs |
Vocativo | subditus | subditūs |
Acusativo | subditum | subditūs |
Genitivo | subditūs | subdituum |
Dativo | subdituī | subditibus |
Ablativo | subditū | subditibus |
- 1 Medicina
- Administración (de un medicamento) en forma de supositorio.1
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | subditus | subdita | subditum | subditī | subditae | subdita |
Vocativo | subdite | subdita | subditum | subditī | subditae | subdita |
Acusativo | subditum | subditam | subditum | subditōs | subditās | subdita |
Genitivo | subditī | subditae | subditī | subditōrum | subditārum | subditōrum |
Dativo | subditō | subditae | subditō | subditīs | subditīs | subditīs |
Ablativo | subditō | subditā | subditō | subditīs | subditīs | subditīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de subdō.1