subitum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

subitum
clásico (AFI) [ˈsʊ.bɪ.tũː]
rima u.bi.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de subeō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de subitusparticipio perfecto pasivo de subeō.
3
Acusativo singular neutro de subitus.
4
Vocativo singular neutro de subitus.
5
Acusativo singular masculino de subitus.

Referencias y notas[editar]