superatum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

superātum
clásico (AFI) [sʊ.pɛˈraː.tũː]
rima e.ra.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de superō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de superātusparticipio perfecto pasivo de superō.
3
Acusativo singular neutro de superātus.
4
Vocativo singular neutro de superātus.
5
Acusativo singular masculino de superātus.

Referencias y notas[editar]