tacitus
Latín[editar]
| tacitus | |
| clásico (AFI) | [ˈta.kɪ.tʊs] |
| rima | a.ki.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | tacitus | tacita | tacitum | tacitī | tacitae | tacita |
| Vocativo | tacite | tacita | tacitum | tacitī | tacitae | tacita |
| Acusativo | tacitum | tacitam | tacitum | tacitōs | tacitās | tacita |
| Genitivo | tacitī | tacitae | tacitī | tacitōrum | tacitārum | tacitōrum |
| Dativo | tacitō | tacitae | tacitō | tacitīs | tacitīs | tacitīs |
| Ablativo | tacitō | tacitā | tacitō | tacitīs | tacitīs | tacitīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de taceō.