venire
Italiano[editar]
venire | |
pronunciación (AFI) | /veˈni.re/ |
silabación | ve-ni-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.re |
Audio |
Etimología 1[editar]
Del latín venire.
Verbo intransitivo[editar]
- 1
- Venir.
Conjugación[editar]
Conjugación
*: Uso formal
Latín[editar]
venire | |
clásico (AFI) | [ˈu̯ɛnɪrɛ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈvɛːnire] |
rima | u̯e.ni.re |
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
- 1
- Infinitivo presente activo de veniō.
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
- 1
- Infinitivo presente activo de vēneō.