verus
Entradas similares: Verus
Latín[editar]
verus | |
clásico (AFI) | vērus [ˈu̯eːrʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | vērus [ˈvɛːrus] |
rima | u̯eː.rus |
Audio (clásico) | (aproximación) |
Etimología 1[editar]
Del protoitálico *wēro-, y este del protoindoeuropeo.1 Compárese el protocelta *wīro- (irlandés antiguo fír ("verdad"), galés gwir ("verdad")), el eslavo eclesiástico antiguo věra ("fe", "creencia") y el alemán antiguo wār ("verdadero").1
→ sevērus.
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | vērus | vēra | vērum | vērī | vērae | vēra |
Vocativo | vēre | vēra | vērum | vērī | vērae | vēra |
Acusativo | vērum | vēram | vērum | vērōs | vērās | vēra |
Genitivo | vērī | vērae | vērī | vērōrum | vērārum | vērōrum |
Dativo | vērō | vērae | vērō | vērīs | vērīs | vērīs |
Ablativo | vērō | vērā | vērō | vērīs | vērīs | vērīs |
- 3
- Visto, conocido, etc., como es en realidad, en su forma verdadera.2
- 4
- Propiamente dicho, veraz, verídico.2
- 5
- Consistente con los hechos, verdadero, verídico.2
- 6
- Basado en la verdad, bien fundado, sólido.2
- 7
- Moralmente recto o verdadero, justo, honesto.2
- Uso: dícese de personas, etc.2
Información adicional[editar]
- Derivados: verax, verax, veridicus, veriloquus, veriloquium, verisimilis, verisimiliter, verisimilitudo, veritas, veriverbium, vero, veratrum, verum, verumtamen, verumvero