ól

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  ol, òl, øl, öl, -ol

Irlandés[editar]

Parte de la Lista Swadesh.

ól
pronunciación (AFI) [oːl̪ˠ]

Etimología 1[editar]

Del irlandés medio óul (gaélico escocés òl, manés oyl), sustantivo verbal del irlandés medio ibid.12

Sustantivo verbal[editar]

1
Acción o efecto de ól; bebida, ingestión de líquidos.

Verbo transitivo[editar]

2
Beber.
  • Ejemplo:

Chuartuigh sí, agus tharraing sí amach an chíoch, agus í ag tál bainne, agus thug sí cíoch do'n pháiste nár ól aon chíoch ariamh.Béaloideas vol. 3. Editado por: Folklore of Ireland Society. 1932.

Conjugación[editar]

ól
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal ól
Adjetivo verbal ólta
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente ólaim ólann tú
ólair1
ólann sé, sí ólaimid ólann sibh ólann siad
ólaid1
óltar
Pretérito d'ól mé
d'ólas1
d'ól tú
d'ólais1
d'ól sé, sí d'ólamar d'ól sibh
d'ólabhair1
d'ól siad
d'óladar1
óladh
Pretérito imperfecto d'ólainn d'óltá d'óladh sé, sí d'ólaimis d'óladh sibh d'ólaidís d'óltaí
Futuro ólfaidh mé
ólfad1
ólfaidh tú
ólfair1
ólfaidh sé, sí ólfaimid
ólfam1
ólfaidh sibh ólfaidh siad
ólfaid1
ólfar
Condicional d'ólfainn d'ólfá d'ólfadh sé, sí d'ólfaimis d'ólfadh sibh d'ólfaidís d'ólfaí
subjuntivo
Presente óla mé
ólad1
óla tú
ólair1
óla sé, sí ólaimid óla sibh óla siad
ólaid1
óltar
Pretérito ólainn óltá óladh sé, sí ólaimis óladh sibh ólaidís óltaí
Imperativo ólaim ól óladh sé, sí ólaimis ólaigí ólaidís óltar
1 dialectal

Referencias y notas[editar]

  1. òl: MacBain, Alexander (1911). An Etymological Dictionary of the Gaelic Language, 2.ª ed., Stirling: E. MacKay.
  2. ól [1], ibid: Royal Irish Academy (1913-). en eDIL project: Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials (en inglés).