ζυγωτόν

Griego antiguo

ζυγωτόν
clásico (AFI)	[zdy.ɡɔː.tón]
koiné inicial (AFI)	[zy.ɡoˈton]
koiné final (AFI)	[zy.ɣoˈton]
bizantino inicial (AFI)	[zy.ɣoˈton]
bizantino final (AFI)	[zi.ɣoˈton]

Etimología 1

De ςυγοῦν.

Adjetivo

ζυγωτόν
ζυγωτός, ζυγωτή, ζυγωτόν

	Singular			Plural
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	ζυγωτός	ζυγωτή	ζυγωτόν	ζυγωτοί	ζυγωταί	ζυγωτα
Vocativo	ζυγωτέ	ζυγωτή	ζυγωτόν	ζυγωτοί	ζυγωταί	ζυγωτα
Acusativo	ζυγωτόν	ζυγωτήν	ζυγωτόν	ζυγωτos	ζυγωτάς	ζυγωτα
Genitivo	ζυγωτοῦ	ζυγωτῆς	ζυγωτοῦ	ζυγωτῶν	ζυγωτῶν	ζυγωτῶν
Dativo	ζυγωτῷ	ζυγωτῇ	ζυγωτῷ	ζυγωτοῖς	ζυγωταῖς	ζυγωτοῖς

1

Nominativo, vocativo y acusativo neutro singular de ζυγωτός.

2

Acusativo masculino singular de ζυγωτός.