चन्द्र
Sánscrito[editar]
| चन्द्र | |
| pronunciación (AFI) | /ˈt͡ɕɐn̪.d̪ɽɐ/ |
| transcripciones silábicas | candra |
Etimología[editar]
Del protoindoeuropeo *(s)kand-.
Sustantivo masculino[editar]
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominativo | चन्द्रः | चन्द्रौ | चन्द्राः |
| Vocativo | चन्द्र | चन्द्रौ | चन्द्राः |
| Acusativo | चन्द्रम् | चन्द्रौ | चन्द्रान् |
| Instrumental | चन्द्रेण | चन्द्राभ्याम् | चन्द्रैः |
| Dativo | चन्द्राय | चन्द्राभ्याम् | चन्द्रेभ्यः |
| Ablativo | चन्द्रात् | चन्द्राभ्याम् | चन्द्रेभ्यः |
| Genitivo | चन्द्रस्य | चन्द्रयोः | चन्द्राणाम् |
| Locativo | चन्द्रे | चन्द्रयोः | चन्द्रेषु |
- 1 Astronomía
- Luna, la Luna.
- 2 Religión
- Deidad de la Luna (su personificación).
- 3
- El número 1.
- 4
- Fenómeno bonito o agradable de cualquier tipo.
- 5
- Mancha con forma de la luna.
- 6
- El ojo de la cola de un pavo real.
- 7
- La marca de la visarga.
- 8
- Alcanfor.
- 9
- Agua.