-ilis
Latín[editar]
Etimología 1[editar]
-ilis | |
clásico (AFI) | -ilis [ɪlʲɪs̠] |
eclesiástico (AFI) | -ilis [ilis] |
rima | i.lis |
- -ilis: [ ˈ-.Cɪ.lɪs ] (latín clásico, AFI) (C = consonante)
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sufijo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | -ilis | -ile | -ilēs | -ilia |
Vocativo | -ilis | -ile | -ilēs | -ilia |
Acusativo | -ilem | -ile | -ilēs -ilīs |
-ilia |
Genitivo | -ilis | -ilis | -ilium | -ilium |
Dativo | -ilī | -ilī | -ilibus | -ilibus |
Ablativo | -ilī | -ilī | -ilibus | -ilibus |
Véase también[editar]
- Palabras en latín con el sufijo -ilis (deverbal) en Wikcionario.
Etimología 2[editar]
-ilis | |
clásico (AFI) | -ilis [ɪlʲɪs̠] |
eclesiástico (AFI) | -ilis [ilis] |
rima | i.lis |
- -īlis: [ -ˈCiː.lɪs ] (latín clásico, AFI) (C = consonante)
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sufijo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | -īlis | -īle | -īlēs | -īlia |
Vocativo | -īlis | -īle | -īlēs | -īlia |
Acusativo | -īlem | -īle | -īlēs -īlīs |
-īlia |
Genitivo | -īlis | -īlis | -īlium | -īlium |
Dativo | -īlī | -īlī | -īlibus | -īlibus |
Ablativo | -īlī | -īlī | -īlibus | -īlibus |
- b
- A menudo usado como sustantivos.1
Véase también[editar]
- Palabras en latín con el sufijo -īlis (denom.) en Wikcionario.