Bruch
Alemán[editar]
Bruch | |
pronunciación (AFI) | [brʊx] ⓘ |
Etimología 1[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | der Bruch
|
die Brüche
|
Genitivo | des Bruchs
|
der Brüche
|
Dativo | dem Bruch
|
den Brüchen
|
Acusativo | den Bruch
|
die Brüche
|
- 1 Quebrar.
- Rotura, fractura.
- 2 Medicina
- Fractura, hernia.
- 3 Destrozado
- Despojos.
- 4 Derecho
- Rotura, ruptura.
- 5 Matemáticas
- Quebrado, fracción.
Etimología 2[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | der Bruch
|
die Brüche
|
Genitivo | des Bruchs
|
der Brüche
|
Dativo | dem Bruch
|
den Brüchen
|
Acusativo | den Bruch
|
die Brüche
|
- 1 Geografía
- Terreno pantanoso cubierto de árboles y arbustos.